Co należy podać wzywając pogotowie?
1. Podaj dokładny adres z nazwą miejscowości
Dlaczego ten punkt jest na pierwszym miejscu i dlaczego jest aż tak ważny? Nawet, jeśli połączenie nagle się zakończy z jakiegokolwiek powodu, dyspozytor znając adres i tak wie, gdzie ma wysłać pomoc. Bez tego niewiele może zrobić, zwłaszcza, jeśli telefon dzwoniącego jest potem poza zasięgiem. Jeśli nie, a numer dzwoniącego się wyświetla, to dyspozytor oddzwoni i zapyta o dokładny adres, ale to wydłuża reakcje i czas dojazdu karetki. Zwróć uwagę również na to aby podając adres podać nazwę miejscowości. W dobie telefonów komórkowych zdarza się tak, że możemy się połączyć z dyspozytorem pogotowia w innym mieście niż jesteśmy.
2. Co się stało?
W krótki i rzeczowy sposób powiedz co się stało np. wypadek samochodowy, nieprzytomny, po upadku z dużej wysokości itp.
3. Ilość osób poszkodowanych
Od tej informacji zależy ile przyjedzie zespołów ratowniczych. Przyjmuje się, że jeden zespól pogotowia ratunkowego zajmuje się jednym pacjentem. Przy zdarzeniach z kilkorgiem poszkodowanych wysyłanych jest kilka karetek.
4. Stan poszkodowanego
Informacja o stanie poszkodowanego może się okazać bardzo istotna. Dyspozytor wie jak wyposażona karetkę ma wysłać. Np. przy zatrzymaniu krążenia wysyła się tzw S (karetkę specjalistyczną) do wypadków komunikacyjnych wysyła się karetkę podstawową „P”. Taka informacja przydaje się również przy decyzji jaki zespól ma przyjechać czy sami ratownicy czy zespól z lekarzem.
5. Nazwisko i telefon
Koniecznie podaj swoje nazwisko i nr telefonu. Nieraz karetka ma problem z dojazdem np. nie można odnaleźć adresu lub potrzebne są dodatkowe informacje. Odmowa podania tych danych może zostać zinterpretowana przez dyspozytora ze nasz telefon to głupi żart.
Nigdy nie odkładaj pierwszy telefonu. Dyspozytor może mieć dodatkowe pytania.
Najczęstsze pytania dotyczące funkcjonowania pogotowia ratunkowego
Tylko, gdy istnieje niebezpieczeństwo bezpośredniego zagrożenia życia lub gdy na skutek choroby, urazu albo wypadku podejrzewamy, że wkrótce stan chorego może się znacząco pogorszyć, co mogłoby grozić jego życiu, a nie ma możliwości, by pacjent sam dostał się na najbliższy Szpitalny Oddział Ratunkowy.
Na każdym terenie ilość karetek zawsze jest ściśle określona i ograniczona, dlatego powinny być zarezerwowane dla najciężej chorych lub poszkodowanych, którym pomoc musi być udzielona natychmiast, a nie ma możliwości, aby chorzy dostali się do szpitala w inny sposób. Gdy ekipa karetki jest zajęta weryfikowaniem błahego zachorowania, może jej zabraknąć dla kogoś, kto walczy o życie. Mielecka Skoncentrowana Dyspozytornia Medyczna obejmuje swoim działaniem obecnie teren 4 powiatów: mieleckiego, tarnobrzeskiego, kolbuszowskiego i nowodębskiego, co oznacza, że dysponuje 16 karetkami, które służą ponad 400 tys. mieszkańców.
Jeśli objawy nie wskazują na bardzo groźną chorobę i nie zachodzi bezpośrednie zagrożenie życia, powinniśmy zgłosić się do nocnej pomocy lekarskiej, która działa po zamknięciu przychodni, czyli od godz. 18.00 do 8.00 rano oraz w weekendy i święta. W Mielcu to Ambulatorium NŚOZ w pogotowiu ratunkowym. Osoby ubezpieczone korzystają z tej pomocy bez żadnych dodatkowych opłat. W sytuacji, gdy nie mamy możliwości dotarcia do lekarza, możemy wezwać go do domu. Adres i numery telefonów dostępne w zakładce Ambulatorium Pogotowia.
Szpitalne Oddziały Ratunkowe są powołane do pomocy medycznej osobom po świeżych urazach lub w stanie nagłego zagrożenia zdrowia, które m.in. zgłaszają się same (mogą być również przywiezione przez karetkę). Samemu na SOR można zgłosić się np. z raną, złamaniem czy w przypadku nagłego załamania stanu zdrowia.
Jeśli jednak w takim przypadku dotarcie do szpitala nie jest możliwe, należy wezwać karetkę pogotowia.
Więcej tutaj: ratownictwo medyczne
Pieczę nad bieżącym leczeniem chorych w Polsce sprawują na co dzień lekarze w poradniach medycyny rodzinnej, którzy dobrze znają swoich pacjentów pod względem stanu zdrowia, dysponują historią ich chorób, szczepień, wiedzą, jakie leki zażywają, mają informacje o tym, w jaki sposób dana osoba reaguje na infekcje itp., Także na bieżąco przez cały czas trwania choroby kontrolują jej ewentualny rozwój. To gwarantuje sprawne prowadzenie leczenia podstawowego. Bieżące leczenie u stałego lekarza w tzw. przychodni, to najlepsza opcja, najbardziej bezpieczna i skuteczna i zawsze to ją należy wybierać, jeżeli to możliwe.
Lekarze rodzinni nie pracują od godziny 18.00 w dni powszednie oraz w dni wolne i wówczas należy się zgłaszać do ambulatorium pogotowia (więcej – poniżej).
- Urazy lub niepokojące objawy będące wynikiem wypadku,
- utrata przytomności,
- zaburzenia świadomości,
- drgawki,
- nagły, ostry ból w klatce piersiowej,
- zaburzenia rytmu serca,
- nasilona duszność,
- nagły ostry ból brzucha,
- uporczywe wymioty, zwłaszcza z domieszką krwi,
- masywny krwotok z przewodu pokarmowego lub dróg rodnych
Pacjenci powinni zdawać sobie sprawę z faktu, że w ramach nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej nie mają prawa do wszystkich świadczeń realizowanych w ramach podstawowej opieki zdrowotnej i między innymi nie mogą uzyskać:
- wizyty kontrolnej w związku z wcześniej rozpoczętym leczeniem,
- recepty na stosowane stale leki w związku ze schorzeniem przewlekłym,
- rutynowego zaświadczenia o stanie zdrowia.
- skierowania do specjalisty.
Powyższe świadczenia można uzyskać u lekarza rodzinnego POZ w dni robocze w godzinach od 8.00 do 18.00.
Często osoby wzywające pogotowie zarzucają dyspozytorom, że przedłużają rozmowę, a chory czeka na pilną pomoc. Przede wszystkim należy pamiętać, że dyspozytornia wysyła karetkę od razu, gdy jest jasne, że chory potrzebuje pilnej pomocy. Kiedy zespół jest już w drodze, zbierane są pozostałe informacje, z których każda jest bardzo istotna w akcji ratunkowej. Może się nawet zdarzyć, że wzywający pogotowie jest jeszcze na linii, gdy karetka już dotrze na miejsce.
